Алининъ къулагъында тесадюфен насылдыр аджыныкълы бир сес эшитильди. «Бу не экен?» – деп, о, достуны токътатты. Экиси де этрафкъа бакъынып, динълендилер. Сес чалылар ичинден келе эди. Балалар анда чаптылар.
Сыныфдашлар корьгенлерине шашып къалдылар. Бир турначыкъ чалылар арасында къысылып къалгъан. Бичаре ачлыкътан ве ушюгенинден дыр-дыр къалтырай. Гъарипчик меджалсызлангъанындан къанатларыны котерип оламай. Къушнынъ алыны пек аджыгъан Али Энверге:
– Кель, бичарени алып беслейик. Баарь кельген сонъ, учурырмыз, – деди.